Łódź 06.06.2026, g. 16:00
od 45.00 pln
Dla widzów 8+
Spektakl na podstawie powieści Lymana Franka Bauma, powstaje w zupełnie nowej adaptacji autorstwa świetnej polskiej dramatopisarki młodego pokolenia Sandry Szwarc. Będzie odczytaniem tej klasycznej literatury dziecięcej przez pryzmat współczesnej Ameryki. Świat Dorotki stanie się tu rodzajem kulturowej mapy mitów, ikon, lęków i marzeń, zakodowanych w popkulturze, która ma ogromny wpływ na kulturę europejską, w tym także polską. W warstwie dramaturgicznej pojawią się odniesienia do estetyki kina drogi, kina superbohaterów, seriali młodzieżowych oraz współczesnego kina familijnego, które przepracowuje temat dojrzewania, inności oraz poszukiwania własnej tożsamości.
Wędrówka Dorotki i jej towarzyszy przez krainę Oz została pomyślana jako symboliczna podróż przez „krajobraz mediów”: świat iluzji, spektaklu, obietnic i rozczarowań. Ideowo spektakl poruszać będzie kilka problemów. Jednym z nich będzie ów „powrót do siebie”, w którym opowieść o podróży do Krainy Oz staje się metaforą wewnętrznej podróży Dorotki. Ale nie tylko – tak modne dziś tematy rozwoju osobistego, poszukiwania tożsamości, siły przyjaźni oraz duchowego przebudzenia tkwią nierozerwalnie w tekście Bauma, w jego bohaterach i ich podróży. I w tę podróż chcemy zabrać widzów.
Spektakl na podstawie powieści Lymana Franka Bauma, powstaje w zupełnie nowej adaptacji autorstwa świetnej polskiej dramatopisarki młodego pokolenia Sandry Szwarc. Będzie odczytaniem tej klasycznej literatury dziecięcej przez pryzmat współczesnej Ameryki. Świat Dorotki stanie się tu rodzajem kulturowej mapy mitów, ikon, lęków i marzeń, zakodowanych w popkulturze, która ma ogromny wpływ na kulturę europejską, w tym także polską. W warstwie dramaturgicznej pojawią się odniesienia do estetyki kina drogi, kina superbohaterów, seriali młodzieżowych oraz współczesnego kina familijnego, które przepracowuje temat dojrzewania, inności oraz poszukiwania własnej tożsamości.
Wędrówka Dorotki i jej towarzyszy przez krainę Oz została pomyślana jako symboliczna podróż przez „krajobraz mediów”: świat iluzji, spektaklu, obietnic i rozczarowań. Ideowo spektakl poruszać będzie kilka problemów. Jednym z nich będzie ów „powrót do siebie”, w którym opowieść o podróży do Krainy Oz staje się metaforą wewnętrznej podróży Dorotki. Ale nie tylko – tak modne dziś tematy rozwoju osobistego, poszukiwania tożsamości, siły przyjaźni oraz duchowego przebudzenia tkwią nierozerwalnie w tekście Bauma, w jego bohaterach i ich podróży. I w tę podróż chcemy zabrać widzów.
Łódź 07.06.2026, g. 12:00
od 45.00 pln
Dla widzów 8+
Spektakl na podstawie powieści Lymana Franka Bauma, powstaje w zupełnie nowej adaptacji autorstwa świetnej polskiej dramatopisarki młodego pokolenia Sandry Szwarc. Będzie odczytaniem tej klasycznej literatury dziecięcej przez pryzmat współczesnej Ameryki. Świat Dorotki stanie się tu rodzajem kulturowej mapy mitów, ikon, lęków i marzeń, zakodowanych w popkulturze, która ma ogromny wpływ na kulturę europejską, w tym także polską. W warstwie dramaturgicznej pojawią się odniesienia do estetyki kina drogi, kina superbohaterów, seriali młodzieżowych oraz współczesnego kina familijnego, które przepracowuje temat dojrzewania, inności oraz poszukiwania własnej tożsamości.
Wędrówka Dorotki i jej towarzyszy przez krainę Oz została pomyślana jako symboliczna podróż przez „krajobraz mediów”: świat iluzji, spektaklu, obietnic i rozczarowań. Ideowo spektakl poruszać będzie kilka problemów. Jednym z nich będzie ów „powrót do siebie”, w którym opowieść o podróży do Krainy Oz staje się metaforą wewnętrznej podróży Dorotki. Ale nie tylko – tak modne dziś tematy rozwoju osobistego, poszukiwania tożsamości, siły przyjaźni oraz duchowego przebudzenia tkwią nierozerwalnie w tekście Bauma, w jego bohaterach i ich podróży. I w tę podróż chcemy zabrać widzów.
Spektakl na podstawie powieści Lymana Franka Bauma, powstaje w zupełnie nowej adaptacji autorstwa świetnej polskiej dramatopisarki młodego pokolenia Sandry Szwarc. Będzie odczytaniem tej klasycznej literatury dziecięcej przez pryzmat współczesnej Ameryki. Świat Dorotki stanie się tu rodzajem kulturowej mapy mitów, ikon, lęków i marzeń, zakodowanych w popkulturze, która ma ogromny wpływ na kulturę europejską, w tym także polską. W warstwie dramaturgicznej pojawią się odniesienia do estetyki kina drogi, kina superbohaterów, seriali młodzieżowych oraz współczesnego kina familijnego, które przepracowuje temat dojrzewania, inności oraz poszukiwania własnej tożsamości.
Wędrówka Dorotki i jej towarzyszy przez krainę Oz została pomyślana jako symboliczna podróż przez „krajobraz mediów”: świat iluzji, spektaklu, obietnic i rozczarowań. Ideowo spektakl poruszać będzie kilka problemów. Jednym z nich będzie ów „powrót do siebie”, w którym opowieść o podróży do Krainy Oz staje się metaforą wewnętrznej podróży Dorotki. Ale nie tylko – tak modne dziś tematy rozwoju osobistego, poszukiwania tożsamości, siły przyjaźni oraz duchowego przebudzenia tkwią nierozerwalnie w tekście Bauma, w jego bohaterach i ich podróży. I w tę podróż chcemy zabrać widzów.
Łódź 14.06.2026, g. 12:00
od 45.00 pln
Dla widzów 8+
Spektakl na podstawie powieści Lymana Franka Bauma, powstaje w zupełnie nowej adaptacji autorstwa świetnej polskiej dramatopisarki młodego pokolenia Sandry Szwarc. Będzie odczytaniem tej klasycznej literatury dziecięcej przez pryzmat współczesnej Ameryki. Świat Dorotki stanie się tu rodzajem kulturowej mapy mitów, ikon, lęków i marzeń, zakodowanych w popkulturze, która ma ogromny wpływ na kulturę europejską, w tym także polską. W warstwie dramaturgicznej pojawią się odniesienia do estetyki kina drogi, kina superbohaterów, seriali młodzieżowych oraz współczesnego kina familijnego, które przepracowuje temat dojrzewania, inności oraz poszukiwania własnej tożsamości.
Wędrówka Dorotki i jej towarzyszy przez krainę Oz została pomyślana jako symboliczna podróż przez „krajobraz mediów”: świat iluzji, spektaklu, obietnic i rozczarowań. Ideowo spektakl poruszać będzie kilka problemów. Jednym z nich będzie ów „powrót do siebie”, w którym opowieść o podróży do Krainy Oz staje się metaforą wewnętrznej podróży Dorotki. Ale nie tylko – tak modne dziś tematy rozwoju osobistego, poszukiwania tożsamości, siły przyjaźni oraz duchowego przebudzenia tkwią nierozerwalnie w tekście Bauma, w jego bohaterach i ich podróży. I w tę podróż chcemy zabrać widzów.
Spektakl na podstawie powieści Lymana Franka Bauma, powstaje w zupełnie nowej adaptacji autorstwa świetnej polskiej dramatopisarki młodego pokolenia Sandry Szwarc. Będzie odczytaniem tej klasycznej literatury dziecięcej przez pryzmat współczesnej Ameryki. Świat Dorotki stanie się tu rodzajem kulturowej mapy mitów, ikon, lęków i marzeń, zakodowanych w popkulturze, która ma ogromny wpływ na kulturę europejską, w tym także polską. W warstwie dramaturgicznej pojawią się odniesienia do estetyki kina drogi, kina superbohaterów, seriali młodzieżowych oraz współczesnego kina familijnego, które przepracowuje temat dojrzewania, inności oraz poszukiwania własnej tożsamości.
Wędrówka Dorotki i jej towarzyszy przez krainę Oz została pomyślana jako symboliczna podróż przez „krajobraz mediów”: świat iluzji, spektaklu, obietnic i rozczarowań. Ideowo spektakl poruszać będzie kilka problemów. Jednym z nich będzie ów „powrót do siebie”, w którym opowieść o podróży do Krainy Oz staje się metaforą wewnętrznej podróży Dorotki. Ale nie tylko – tak modne dziś tematy rozwoju osobistego, poszukiwania tożsamości, siły przyjaźni oraz duchowego przebudzenia tkwią nierozerwalnie w tekście Bauma, w jego bohaterach i ich podróży. I w tę podróż chcemy zabrać widzów.
Łódź 19.06.2026, g. 19:00
od 50.00 pln
Jeden z najbardziej znanych i cenionych polskich dramatów na scenie Arlekina!
Sceneria królewskiego dworu. Wszyscy noszą tu maski pozorów, ukrywając swe prawdziwe oblicza i intencje. Ale pewnego dnia pojawia się ona - tajemnicza, milcząca, obca, która jako jedyna maskę odrzuca, jest prawdziwa. Ani jej wygląd, ani zachowanie nie wpisują się w standardy dworskich obyczajów. Jej postać burzy cały dotychczasowy porządek. Iwona stanowi coś w rodzaju lustra, w którym mieszkańcy dworu wcale nie chcą się przeglądać.
Jako obcy element układanki kobieta budzi wrogość i staje się obiektem kpin, a nawet zakładu. Książę Filip postanawia, niejako wszystkim wbrew, poślubić Iwonę. Niesmaczny żart przeradza się jednak w niespodziewane uczucie. Autentyczność Iwony go intryguje. Czy rodząca się miłość wygra z presją otoczenia i pokona konwenanse? Czy te dwa światy mogą współistnieć?
Satyryczny obraz społeczeństwa zostaje w propozycji Arlekina ujęty w nowym odczytaniu. Teatralna maska nie jest tu tylko elementem scenografii i kostiumu - pełni funkcję, która definiuje i określa charaktery postaci. Konwencja sztuczności, którą przyjmujemy w relacjach z innymi zostaje podbita przez funkcyjne wykorzystanie teatralnej maski oraz pozostaje wierna wizji samego Gombrowicza - jego koncepcji “gęby” i “formy”, tak dotkliwie tutaj obecnej.
Spektakl porusza wiele ważkich tematów, m.in. tolerancji, otwartości na innego i na zmianę. Zadaje pytania o to, co stanowi istotę człowieczeństwa i czy rzeczywiście, zwłaszcza w dobie dzisiejszych czasów, o wartości człowieka decyduje jego wygląd i niedopasowanie do utartych, wygodnych schematów.
Sceneria królewskiego dworu. Wszyscy noszą tu maski pozorów, ukrywając swe prawdziwe oblicza i intencje. Ale pewnego dnia pojawia się ona - tajemnicza, milcząca, obca, która jako jedyna maskę odrzuca, jest prawdziwa. Ani jej wygląd, ani zachowanie nie wpisują się w standardy dworskich obyczajów. Jej postać burzy cały dotychczasowy porządek. Iwona stanowi coś w rodzaju lustra, w którym mieszkańcy dworu wcale nie chcą się przeglądać.
Jako obcy element układanki kobieta budzi wrogość i staje się obiektem kpin, a nawet zakładu. Książę Filip postanawia, niejako wszystkim wbrew, poślubić Iwonę. Niesmaczny żart przeradza się jednak w niespodziewane uczucie. Autentyczność Iwony go intryguje. Czy rodząca się miłość wygra z presją otoczenia i pokona konwenanse? Czy te dwa światy mogą współistnieć?
Satyryczny obraz społeczeństwa zostaje w propozycji Arlekina ujęty w nowym odczytaniu. Teatralna maska nie jest tu tylko elementem scenografii i kostiumu - pełni funkcję, która definiuje i określa charaktery postaci. Konwencja sztuczności, którą przyjmujemy w relacjach z innymi zostaje podbita przez funkcyjne wykorzystanie teatralnej maski oraz pozostaje wierna wizji samego Gombrowicza - jego koncepcji “gęby” i “formy”, tak dotkliwie tutaj obecnej.
Spektakl porusza wiele ważkich tematów, m.in. tolerancji, otwartości na innego i na zmianę. Zadaje pytania o to, co stanowi istotę człowieczeństwa i czy rzeczywiście, zwłaszcza w dobie dzisiejszych czasów, o wartości człowieka decyduje jego wygląd i niedopasowanie do utartych, wygodnych schematów.
Łódź 20.06.2026, g. 19:00
od 50.00 pln
Jeden z najbardziej znanych i cenionych polskich dramatów na scenie Arlekina!
Sceneria królewskiego dworu. Wszyscy noszą tu maski pozorów, ukrywając swe prawdziwe oblicza i intencje. Ale pewnego dnia pojawia się ona - tajemnicza, milcząca, obca, która jako jedyna maskę odrzuca, jest prawdziwa. Ani jej wygląd, ani zachowanie nie wpisują się w standardy dworskich obyczajów. Jej postać burzy cały dotychczasowy porządek. Iwona stanowi coś w rodzaju lustra, w którym mieszkańcy dworu wcale nie chcą się przeglądać.
Jako obcy element układanki kobieta budzi wrogość i staje się obiektem kpin, a nawet zakładu. Książę Filip postanawia, niejako wszystkim wbrew, poślubić Iwonę. Niesmaczny żart przeradza się jednak w niespodziewane uczucie. Autentyczność Iwony go intryguje. Czy rodząca się miłość wygra z presją otoczenia i pokona konwenanse? Czy te dwa światy mogą współistnieć?
Satyryczny obraz społeczeństwa zostaje w propozycji Arlekina ujęty w nowym odczytaniu. Teatralna maska nie jest tu tylko elementem scenografii i kostiumu - pełni funkcję, która definiuje i określa charaktery postaci. Konwencja sztuczności, którą przyjmujemy w relacjach z innymi zostaje podbita przez funkcyjne wykorzystanie teatralnej maski oraz pozostaje wierna wizji samego Gombrowicza - jego koncepcji “gęby” i “formy”, tak dotkliwie tutaj obecnej.
Spektakl porusza wiele ważkich tematów, m.in. tolerancji, otwartości na innego i na zmianę. Zadaje pytania o to, co stanowi istotę człowieczeństwa i czy rzeczywiście, zwłaszcza w dobie dzisiejszych czasów, o wartości człowieka decyduje jego wygląd i niedopasowanie do utartych, wygodnych schematów.
Sceneria królewskiego dworu. Wszyscy noszą tu maski pozorów, ukrywając swe prawdziwe oblicza i intencje. Ale pewnego dnia pojawia się ona - tajemnicza, milcząca, obca, która jako jedyna maskę odrzuca, jest prawdziwa. Ani jej wygląd, ani zachowanie nie wpisują się w standardy dworskich obyczajów. Jej postać burzy cały dotychczasowy porządek. Iwona stanowi coś w rodzaju lustra, w którym mieszkańcy dworu wcale nie chcą się przeglądać.
Jako obcy element układanki kobieta budzi wrogość i staje się obiektem kpin, a nawet zakładu. Książę Filip postanawia, niejako wszystkim wbrew, poślubić Iwonę. Niesmaczny żart przeradza się jednak w niespodziewane uczucie. Autentyczność Iwony go intryguje. Czy rodząca się miłość wygra z presją otoczenia i pokona konwenanse? Czy te dwa światy mogą współistnieć?
Satyryczny obraz społeczeństwa zostaje w propozycji Arlekina ujęty w nowym odczytaniu. Teatralna maska nie jest tu tylko elementem scenografii i kostiumu - pełni funkcję, która definiuje i określa charaktery postaci. Konwencja sztuczności, którą przyjmujemy w relacjach z innymi zostaje podbita przez funkcyjne wykorzystanie teatralnej maski oraz pozostaje wierna wizji samego Gombrowicza - jego koncepcji “gęby” i “formy”, tak dotkliwie tutaj obecnej.
Spektakl porusza wiele ważkich tematów, m.in. tolerancji, otwartości na innego i na zmianę. Zadaje pytania o to, co stanowi istotę człowieczeństwa i czy rzeczywiście, zwłaszcza w dobie dzisiejszych czasów, o wartości człowieka decyduje jego wygląd i niedopasowanie do utartych, wygodnych schematów.
Łódź 21.06.2026, g. 18:00
od 50.00 pln
Jeden z najbardziej znanych i cenionych polskich dramatów na scenie Arlekina!
Sceneria królewskiego dworu. Wszyscy noszą tu maski pozorów, ukrywając swe prawdziwe oblicza i intencje. Ale pewnego dnia pojawia się ona - tajemnicza, milcząca, obca, która jako jedyna maskę odrzuca, jest prawdziwa. Ani jej wygląd, ani zachowanie nie wpisują się w standardy dworskich obyczajów. Jej postać burzy cały dotychczasowy porządek. Iwona stanowi coś w rodzaju lustra, w którym mieszkańcy dworu wcale nie chcą się przeglądać.
Jako obcy element układanki kobieta budzi wrogość i staje się obiektem kpin, a nawet zakładu. Książę Filip postanawia, niejako wszystkim wbrew, poślubić Iwonę. Niesmaczny żart przeradza się jednak w niespodziewane uczucie. Autentyczność Iwony go intryguje. Czy rodząca się miłość wygra z presją otoczenia i pokona konwenanse? Czy te dwa światy mogą współistnieć?
Satyryczny obraz społeczeństwa zostaje w propozycji Arlekina ujęty w nowym odczytaniu. Teatralna maska nie jest tu tylko elementem scenografii i kostiumu - pełni funkcję, która definiuje i określa charaktery postaci. Konwencja sztuczności, którą przyjmujemy w relacjach z innymi zostaje podbita przez funkcyjne wykorzystanie teatralnej maski oraz pozostaje wierna wizji samego Gombrowicza - jego koncepcji “gęby” i “formy”, tak dotkliwie tutaj obecnej.
Spektakl porusza wiele ważkich tematów, m.in. tolerancji, otwartości na innego i na zmianę. Zadaje pytania o to, co stanowi istotę człowieczeństwa i czy rzeczywiście, zwłaszcza w dobie dzisiejszych czasów, o wartości człowieka decyduje jego wygląd i niedopasowanie do utartych, wygodnych schematów.
Sceneria królewskiego dworu. Wszyscy noszą tu maski pozorów, ukrywając swe prawdziwe oblicza i intencje. Ale pewnego dnia pojawia się ona - tajemnicza, milcząca, obca, która jako jedyna maskę odrzuca, jest prawdziwa. Ani jej wygląd, ani zachowanie nie wpisują się w standardy dworskich obyczajów. Jej postać burzy cały dotychczasowy porządek. Iwona stanowi coś w rodzaju lustra, w którym mieszkańcy dworu wcale nie chcą się przeglądać.
Jako obcy element układanki kobieta budzi wrogość i staje się obiektem kpin, a nawet zakładu. Książę Filip postanawia, niejako wszystkim wbrew, poślubić Iwonę. Niesmaczny żart przeradza się jednak w niespodziewane uczucie. Autentyczność Iwony go intryguje. Czy rodząca się miłość wygra z presją otoczenia i pokona konwenanse? Czy te dwa światy mogą współistnieć?
Satyryczny obraz społeczeństwa zostaje w propozycji Arlekina ujęty w nowym odczytaniu. Teatralna maska nie jest tu tylko elementem scenografii i kostiumu - pełni funkcję, która definiuje i określa charaktery postaci. Konwencja sztuczności, którą przyjmujemy w relacjach z innymi zostaje podbita przez funkcyjne wykorzystanie teatralnej maski oraz pozostaje wierna wizji samego Gombrowicza - jego koncepcji “gęby” i “formy”, tak dotkliwie tutaj obecnej.
Spektakl porusza wiele ważkich tematów, m.in. tolerancji, otwartości na innego i na zmianę. Zadaje pytania o to, co stanowi istotę człowieczeństwa i czy rzeczywiście, zwłaszcza w dobie dzisiejszych czasów, o wartości człowieka decyduje jego wygląd i niedopasowanie do utartych, wygodnych schematów.